بنت: طالبان به‌طور تدریجی و سیستماتیک، کنترل خود را بر زندگی مردم مستحکم می‌کند و پیش‌بینی می‌شود وضعیت از این هم وخیم‌تر شود.
پنجشنبه ۹ حوت، ۲۷ فبروری
ریچارد بنت در گزارش ۲۰ صفحه‌ای به پنجاو هشتمین نشست شورای حقوق بشر تاکید کرد که از زمان بازگشت طالبان سرکوب زنان شدت یافته و حقوق زنان در بسیاری از زمینه‌ها به طور فزاینده‌ای محدود شده است.
- افغانستان اکنون کانون نظام نهادینۀ تبعیض مبتنی بر جنسیت، سرکوب و استیلاگرایی است که به مثابۀ جنایت علیه بشریت به شمول جرم پیگرد مبتنی بر جنسیت محاسبه می‌شود.
- وضعیت حقوق بشر، به‌ویژه برای زنان، «بحرانی و وخیم» است.
- طالبان با تصویب قانون «امر به معروف» و سایر سیاست‌های زن‌ستیزانه، محدودیت‌های گسترده‌ای برای زنان که “ماهیت نهادینه” گرفته است، وضع کردهاند.
- این قانون محدودیت‌های گسترده‌ای را برای تمامی جنبه‌های زندگی زنان و دختران اعمال کرده است که تأثیرات عمیقی بر تمام ابعاد زندگی زنان و دختران خواهد گذاشت که «با اصول کرامت و برابری در تضاد» است.
- در قانون امر به معروف محدودیت‌های جدیدی مانند ممنوعیت آواز خواندن یا صحبت کردن زنان و دختران در خارج از خانه و الزام آنها به سفر با محرم مرد، وضع شده است.
- در اوایل دسامبر ۲۰۲۴، طالبان مؤسسات صحی را به‌روی دختران و زنان بست. این تصمیم بر ۳۵ هزار زن که از معافیت‌های معدود برخوردار بودند، تأثیر گذاشت.
- بسیاری از شهروندان به‌ویژه زنان، در تصمیم‌گیری‌های کلیدی مربوط به آینده نادیده گرفته شده‌اند.
- بسیاری از زنان شاغل در پست‌های مدیریتی مجبور به ترک جایگاه خود و واگذاری آن به مردان شده‌اند.
- در برخی مناطق زنان از حضور در دفتر‌ها و محل‌های کار منع شده‌اند. نداشتن محرم زنان را از دسترسی به بسیاری از فرصت‌های شغلی باز می‌دارد.
- ازدواج‌های اجباری و کار کودکان افزایش یافته است. بازتعریف دوران کودکی و قطع دسترسی به آموزش و خدمات بهداشتی، حمایت‌های اساسی از کودکان و زنان جوان را نابود کرده است.
- مدرسه‌های دینی و آموزش آنلاین قادر به جبران ممنوعیت آموزش دختران نیستند.
- مردان و پسران نیز از قوانین محدودکننده و «تبعیض‌آمیز» امر به معروف در امان نیستند.
- مردان به دلیل حمایت از بستگان زن خود مورد ضرب و شتم طالبان قرار می‌گیرند.
- آنها (مردان» مجبورند به درک دوگانه‌ی طالبان از نقش‌ها و مسئولیت‌های جنسیتی پایبند باشند و به‌طور فزاینده‌ای تحت فشار قرار دارند تا از دستورات طالبان تبعیت کرده و بستگان زن خود را کنترل کنند.
- برخی از مردان با سازمان‌دهی آموزش‌های مخفیانه برای دختران، ارائه‌ی کمک‌های حقوقی، و حمایت از ادامه‌ی اشتغال زنان در خانواده‌هایشان، در حال مقابله با سرکوب هستند.
- مردان تنها نظاره‌گر نیستند؛ بسیاری از آنها با به خطر انداختن جان خود مقاومت می‌کنند و نیاز به حمایت بیشتری دارند. هر هفته پیام‌ها و تصاویری از مردان را دریافت می‌کنم که نشان‌دهنده‌ی «ضرب و شتم، کبودی، و حتی بازداشت» آنها به دلیل حمایت از زنان است.
- اقلیت‌های قومی و مذهبی برای مدت طولانی با تبعیض و خشونت مواجه بوده‌اند و این خشونت‌ها اغلب بدون مجازات باقی مانده است.
- حملات داعش «نشانه‌های یک جنایت بین المللی» را در خود دارد.
- هزاره‌های افغانستان بار حملات مرگبار داعش را به دوش می کشند.
- اعدام‌ها، دره زدن و قطع اعضا در محضر عام معمول بوده و اقلیت‌های قومی و مذهبی، به ویژه اقلیت قومی هزاره با تبعیض و سرکوب خشونتبار روبرو اند.
- کارمندان ملکی و نظامی حکومت پیشین همچنان در معرض انتقام‌جویی طالبان قرار دارند.
- فضای مدنی به شدت کاهش یافته است. طالبان رسانه‌ها و سازمان‌های جامعه مدنی را از فعالیت آزادانه محدود کرده و خبرنگاران، فعالان، دانشگاهیان، نویسندگان و هنرمندان در معرض بازداشت‌های خودسرانه و بدرفتاری قرار دارند.
- هنرمندان و خبرنگاران در برخی موارد مجبور به فرار از کشورشان شده اند.
- با کاهش و قطع کمک‌های خارجی “ناامنی اقتصادی و فقر زنان عمیق‌تر” شده است.
- اگر اجازه داده شود که وضعیت فعلی ادامه یابد، عواقب حمله‌ی روزافزون طالبان به حقوق و آزادی‌های مردم افغانستان عمیق و طولانی خواهد شد.
- جامعه با ترس، تفرقه و طردشدن مواجه است که در آن زن‌ستیزی و نابرابری عادی خواهد شد.
- بدون اقدام معنادار برای معکوس کردن مسیر، سرکوب و انزوا عمیق‌تر خواهد شد.
- علیرغم روندهای منفی فوق، به نظر می‌رسد جامعه بین المللی به سمت عادی‌سازی و به رسمیت شناختن دفاکتو رژیم طالبان گام بر می‌دارد.
- کشورهای مختلف در اجرای تعهدات خود، به‌ویژه در رابطه با حقوق زنان و دستور کار صلح و امنیت، کوتاهی کردهاند.
- ناکامی جامعه جهانی در پاسخ‌گوکردن طالبان باعث شده که این گروه جسورتر شود. نبود یک استراتژی هماهنگ و قوی بین‌المللی برای بهبود وضعیت حقوق بشر در افغانستان و ادامه چرخه معافیت از مجازات برای تخلفات طالبان، پیامدهای ویرانگری برای مردم دارد.
- هر گامی برای عادی‌سازی روابط باید مبتنی بر پیشرفت‌های قابل‌اثبات و قابل‌تأیید در زمینه حقوق بشر باشد.
- مقابله با سرکوب شدید طالبان مستلزم فشار مستمر و اصولی بین‌المللی، حمایت قوی از جامعه مدنی و تعهدی تزلزل‌ناپذیر به پاسخگویی است.
- ترجیح می‌دادم به افغانستان سفر کنم و مستقیماً با ذینفعان تعامل داشته باشم، اما این محدودیت مانع انجام وظایفم نشده است.
ریچارد بنت از جامعه جهانی خواست که آپارتاید جنسیتی را به عنوان جنایت علیه بشریت مورد پیگرد قرار دهد. او ضمن استقبال از درخواست بازداشت رهبر طالبان، تأکید کرد که برای ایجاد سازوکار تحقیقاتی مستقل در چارچوب سازمان ملل، فشار بیشتری لازم است.
………………..
نمایندگان کشورها در پنجاه و هشتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل از نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب زنان توسط طالبان ابراز نگرانی کردند؛
- نصیر‌احمد اندیشه: تفسیر سخت‌گیرانه طالبان از اسلام منجر به تشدید نقض حقوق بشر شده است.
- اندیشه: سیاست‌های طالبان باعث عدم دسترسی برابر شهروندان به کمک‌های خارجی شده است.
- نماینده سوئیس: زنان و دختران در افغانستان سرکوب می‌شوند و رنج می‌برند. سوئیس از درخواست حکم بازداشت رهبر و قاضی‌القضات طالبان توسط دادگاه کیفری بین‌المللی حمایت می‌کند.
- نماینده آلمان از طالبان خواست محدودیت‌ها علیه زنان را لغو کند و از جامعه جهانی خواست به قوانین ناعادلانه و تبعیض‌آمیز خود پایان دهد.
- نماینده هالند: شرایط حقوق بشری در افغانستان رو به وخامت است. زنان از حقوق بنیادی خود محروم شده‌اند و نمی‌توانند صدای خود را بلند کنند. آنان به طور سیستماتیک از جامعه حذف شده‌اند.
- نماینده اسپانیا: شرایط عادی نخواهد شد. مساله تبعیض و سرکوب سیستماتیک باعث شده که زنان هیچ امیدی نداشته باشند.
- نماینده بلجیم: کنار گذاشتن زنان از جامعه بسیار شوکه کننده است که نمونه آن در هیچ جای دیگری دیده نمی‌شود.
- نماینده استرالیا: اقلیت‌های جنسی، مذهبی و قومی در افغانستان مورد هدف قرار گرفته‌اند. طالبان آموزش و اشتغال زنان و دختران هدف قرار داده است. ما از تبعیض سیستماتیک نگران هستیم.
- نماینده جاپان: منع حق تحصیل دختران و زنان باعث شده که آنان از جامعه حذف شوند.
- نماینده ترکیه: شرایط زنان و دختران از زمانی بازگشت طالبان به قدرت بدتر شده است. نقض حق زنان و دختران غیرانسانی است. ترکیه به زنان افغان ۲۰۰ بورسیه می‌دهد.
- نماینده پاکستان: دین اسلام درباره آموزش صراحت دارد. او بر حفاظت از اقلیت‌های فرهنگی و قومی و کمک‌های بشردوستانه تاکید کرد و گفت: اسلام آباد استفاده از خاک افغانستان توسط تروریسم را نمی‌پذیرد.
- نماینده امارات متحده عربی: بازیابی اقتصادی و صلح و ثبات تنها در سایه حضور و تامین حقوق زنان و دختران در جامعه ممکن است. امارات متحده عربی ۱۰ زایشگاه را در افغانستان ایجاد کرده است.
- نماینده اندونزیا: با اتفاقاتی که در حوزه حقوق بشر در افغانستان افتاده، شرایط این کشور بدتر شده است. ما به دختران افغان بورسیه می‌دهیم و به حمایت خود از زنان و دختران افغان هم ادامه خواهیم داد.
- نماینده مالزی: قوانین طالبان با اسلام هم مغایرت دارد. حقوق زنان و دختران باید محترم شمرده شوند.
- نماینده کاستاریکا: در رژیم زن‌ستیز طالبان، صدای زنان و دختران شنیده نمی‌شود. کاستاریکا از ارجاع پرونده افغانستان به دیوان بین‌المللی کیفری حمایت می‌کند.
- نماینده لوکزامبورگ: قوانین تبعیض‌آمیز طالبان حق زنان را برای اشتغال و حرکت آزادانه نادیده می‌گیرد. هرگونه عادی‌سازی روابط باید مشروط به تامین حقوق زنان و اقلیت‌های جنسیتی باشد.
- نماینده آلبانیا: مدافعان حقوق بشر و زنان همه مورد سرکوب قرار گرفته‌اند. سفر کردن زنان بدون مرد بسیار نگران کننده است. درخواست حکم بازداشت رهبران طالبان امیدوار کننده است.
- نماینده شیلی: رفتار طالبان با زنان غیر انسانی است. زنان از حقوق اساسی خود محروم شده‌اند و هدف یک سرکوب سیستماتیک قرار گرفته‌اند. شیلی در این مورد سکوت نخواهد کرد.
- نماینده بلغارستان حذف زنان و تبعیض جنسیتی توسط طالبان را محکوم کرد و گفت منع تحصیل دختران جامعه افغانستان را آسیب می‌زند.
- نماینده مالاوی گفت که نگران موارد نقض حقوق بشر از جمله کنار گذاشتن زنان و دختران و بازداشت‌های خودسرانه در افغانستان است.
- نماینده مالتا: نقض حقوق بشر در افغانستان در هیچ جای دیگری وجود ندارد.
- نماینده افریقای جنوبی: کشورم طرفدار دموکراسی است و از کسانی که علیه آپارتاید جنسیتی مبارزه می‌کنند، حمایت می‌کند. فرمان‌های طالبان خشن و «غیر انسانی» است و افریقای جنوبی نمی‌تواند سکوت اختیار کند.
طالبان تا کنون در پیوند به گزارش جدید بنیت واکنش نشان نداده اند.