سازمان نجات کودکان: «به طور متوسط هر ۳۰ ثانیه یک کودک از ایران یا پاکستان بازمی‌گردد. مقیاس و سرعت بازگشت افراد کاملاً بی‌سابقه است. ما در آستانه یک بحران انسانی تمام‌عیار هستیم که مشابه آن را ندیده بودیم.»
یونیسف: روند شتاب‌زده اخراج مهاجران بدون برنامه‌ریزی و حمایت کافی، می‌تواند به بحران انسانی تازه در افغانستان منجر شود و زندگی میلیون‌ها کودک را به خطر بیندازد.
بخش زنان سازمان ملل: چهار سال پس از تسلط طالبان، این خطر وجود دارد که «حذف کامل زنان» از زندگی عمومی به یک واقعیت عادی تبدیل شود.
معاون یونیسف پس از سفر به افغانستان: مهاجران اخراج شده ممنوعیت آموزش دختران بعد از مقطع متوسطه را مشکل بزرگ می‌دانند.
سازمان حقوق بشری آلمانی هلپ: با حاکمیت طالبان، وضعیت انسانی در افغانستان همواره رو به وخامت است و بیش از نیمی از جمعیت این کشور به کمک وابسته اند. به ویژه دختران و زنان تحت تأثیر این وضع قرار گرفته اند.
وزیر داخله ایران: از زمان تشدید روند اخراج مهاجران، فروش نان حدود ۶٪ کاهش یافته است. پیش از این، مهاجران به طور متوسط نان بیشتری نسبت به شهروندان ایرانی مصرف می‌کردند و این کاهش «رقم کمی نیست.»
خبرگزاری فارس: بیش از ۶ میلیون مهاجر که بیش از ۳ میلیون آنان اسناد اقامتی ندارند در ایران زندگی می‌کنند.
مدیرکل آموزش و پرورش تهران: هیچ مکتبی حق ثبت‌نام کودکان مهاجر بدون مدرک هویتی معتبر را ندارد.
پولیس مشهد: عملیات شناسایی و اخراج شهروندان فاقد مدرک «تا خروج آخرین تن» ادامه خواهد داشت.
وزارت خارجه طالبان مسئولان یوناما را به علت گزارش این دفتر درباره بازداشت و شکنجه مهاجران اخراجی احضار و تهدید کرد که در صورت نشر گزارش‌ها با «نیت تشویش اذهان عامه»، اقدامات لازم را روی دست خواهد گرفت.
وزارت خارجه طالبان: «یوناما تلاش کرده است که بجای کمک به برگشت کنندگان ازطریق بازی با کلمات حقایق را تحریف کند و با مغشوش کردن اذهان عامه، بازگشت کنند گان را نگران سازد.»
انس حقانی: قرار بود طالبان برای حفظ مشروعیت با تفاهم وارد کابل شوند، اما در آخرین ساعات داکتر صاحب غنی رفت. خلای قدرت بوجود آمد و حالات به گونه‌‌ی شد که نیروهای طالبان باید وارد کابل می‌شدند.
حقانی: «در کُل، رهبران مذاکره کننده [طالبان] ناامید بودند که با آنها (امریکائی‌ها) به نتیجه برسیم. گفت‌وگو با تیم افغانی سودی نداشت و تصمیم بر این شد که نشست‌های نمایشی با آنها برگزار کنیم.»
حقانی: «ما زیاد مطمئن بودیم، اما می‌خواستیم که در روبه‌روی جهان، امضای‌شان (امریکا) را بگیریم. این در واقع امضای شکست و خروج‌شان بود، هرچند که آنها نام آن را توافقنامه صلح گذاشتند.»
حقانی: «اعلامیه آن زمان مجاهد صاحب را می‌توانید ببینید، صبح بود که دوستان ما در قطر مشغول تلاش برای رسیدن به تفاهم بودند تا مشروعیت حکومت حفظ شود و برای ادارات مشکلی پیش نیاید.»
امرالله صالح: «ضمایم پنهان قرارداد دوحه، شرایط استخدام طالبان را در مدار منافع امریکا توضیح می‌دهد. اگر این‌گونه نیست، چرا نسخه‌ای از آن منتشر نمی‌شود؟»