• 1404-06-15 6:21 قبل از ظهر

طالب لیکس: اطلاعات افشا شدهٔ مرکز اطلاعات طالبان

دلو 18 1403

یک گروه ناشناس هکر‌ها مرکز اطلاعات حکومت طالبان را مورد حمله سایبری قرار داده و اسناد ۲۱ وزارتخانه و ریاست‌های مستقل این گروه را در اینترنت منتشر کرد.

وزارت‌‌های خارجه، مالیه،‌ عدلیه، اطلاعات و فرهنگ، مخابرات، معادن، امر به معروف و دادگاه عالی طالبان از جمله نهادهای مهمی اند که اسناد شان افشا شده است.

اسناد متعلق به دادگاه عالی طالبان، فرمان‌های ملاهبت‌الله، گزارش‌های وزارت امر به معروف و اسناد مربوط به سازمان استخبارات، وزارت دفاع و وزارت داخله طالبان در میان اسناد فاش شده دیده نمی‌شود.

وزارت مخابرات طالبان «برای آگاهی و آرامش خاطر هموطنان عزیز باید گفته شود که هیچ سیستمی هک نشده است و تمامی سیستم‌های ما محفوظ هستند و هیچ مشکلی ندارند.»

بخشی از اسناد افشا شده؛

حکومتداری

  • ملا هبت‌الله با دستخط خود به تمام نهادهای دولتی دستور داد که خروج و عدم خروج هشت هزار و ۹۱۲ هزار مقام و کارمند دولت پیشین و همچنین مقام‌های کنونی طالبان «تنها» با اجازه او صورت گیرد.
  • ملا هبت‌الله، طی فرمانی حضور «علنی و فیزیکی» کارمندان استخبارات در تمام نهادهای دولتی، به‌ویژه وزارت‌های دفاع و داخله این گروه را ممنوع کرده است.
  • رهبر طالبان سفرهای تحصیلی به بیرون از کشور را ممنوع کرده است.
  • ملاحسن آخند، تاجمیر جواد، معاون استخبارات را مسئول مهار مواد وارداتی برهم‌زننده امنیت تعیین کرد.
  • یک شرکت چینی به نام یلو ریور، وزیر انرژی و آب طالبان را برای گرفتن پروژه استخراج گاز طبیعی از حوزه آمو دریا «واسطه» کرده است.
  • خلیل‌الرحمن حقانی در زمان سفرهای ولایتی خود برای وزارت مهاجرین سرپرست تعیین می‌کرد.
  • ‏در ۱۸ سنبله ۱۴۰۳،‌ حقانی در جریان سفر خود به بامیان، کلیم‌الرحمن فانی، معین مالی و اداری این وزارت را به‌عنوان سرپرست موقت منصوب کرده بود. 
  • رئیس‌الوزرا دستورالعملی ویژه صادر کرد که مقامات و روحانیون طالبان را از مشارکت در مناظره‌ها و بحث‌های اختلاف‌برانگیز منع می‌کند.
  • رئیس‌الوزرا از مقامات و روحانیون خواست که از هرگونه بحث جنجالی که باعث «تفرقه، نزاع و پخش نفرت» شود و از به‌کارگیری الفاظ «رکیک و بی‌ادبانه» خودداری کنند.
  • وزارت زراعت طالبان برای جمع‌آوری عشر و زکات، ریاست مستقل با یک هزار و ۲۰۰ کارمند ایجاد کرده است.
  • مکتوب دوم حوت ۱۴۰۱ ریاست برشنا: برخی از اداره‌های دولتی جزو بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان انرژی برق هستند و از دوران پیش و پس از روی کار آمدن طالبان، بدهی قابل‌توجهی به این شرکت دارند.
  • وزارت فرهنگ: از اسد ۱۴۰۰ تا پایان سال ۱۴۰۱ بیش از ۲ میلیون و ۲۵۲ هزار افغانی بابت مصرف برق به شرکت ملی برق برشنا قرضدار است.
  • آمریت مهاجرین ولایت میدان وردک در سال ۱۴۰۳ پروژه‌های ساختمانی انکشافی را تطبیق نکرده است.
  • مؤسسات بین‌المللی در ولایات مختلف برای عودت کنندگان فرصت شغلی و کمک‌های مالی فراهم می‌کنند. ادارات طالبان در زمینه فراهم کردن شغل به بازگشت کنندگان نقش کمرنگی دارد.

امر به معروف

  • وزارت امر به معروف در میزان ۱۴۰۲ از هزاران باشنده ۱۲ ولایت، درباره به جا آوردن «معروفات»‌ و دوری از «منکرات» تحقیق کرده است.
  • در هر ولایت از ۵۰۰ نفر نظرات‌شان درباره مسائلی مثل امر به معروف و رعایت حجاب پرسیده شده است.
  • تحقیق در ولایت‌های هلنمند، بامیان، کنر، پکتیکا، سرپل، سمنگان، میدان وردک، بغلان، کاپیسا، پکتیا، جوزجان و لغمان انجام شده است. در مجموع شش هزار نفر در این تحقیق شرکت کرده‌اند.
  • وزارت امر به معروف ۴۰۰ و ۷۹ هزار و ۸۰۰ افغانی از بودجه خود را به این تحقیق اختصاص داد.
  • ۸۶ درصد از شرکت‌کنندگان در ۱۲ ولایت گفتند که در محل زندگی‌ آن‌ها، حجاب «۱۰۰/۱۰۰» رعایت می‌شود.
  • اکثریت پاسخ‌دهندگان، ۶۸ درصد «درباره امر به معروف و نهی از منکر «معلومات کامل» دارند.
  • ۶۶ درصد پاسخ‌دهندگان از «عملکرد محتسبان» وزارت امر به معروف «رضایت کامل» دارند.
  • ریاست امر به معروف لغمان ۸۵ کارمند دارد و اکثر این کارمندان حدود ۲۰ هزار افغانی معاش دریافت می‌کنند.
  • مجموع حقوق کارمندان این ریاست در ماه میزان ۱۴۰۲ یک میلیون و ۳۰۲ هزار افغانی محاسبه شده است.
  • یک مرد در ولسوالی قرقین جوزجان پس از توهین، تحقیر و ضرب و شتم مادر و همسرش توسط یک محتسب خودکشی کرد. محتسب (گمنام) زندان شخصی داشت و از مردم محل به روش‌های مختلف جزیه می‌گرفت.

زندانیان و بازداشت شدگان

  • در ماه میزان سال ۱۴۰۲ طالبان ۳۵۲ زن را زندانی و ۱۰۸۱ زن دیگر را بازداشت کرده‌‌اند.
  • ۸۰ شهروند خارجی نیز در زندان‌های طالبان نگهداری می‌شوند که ۶ تن از آن‌ها زن هستند.
  • بازداشتگاه کابل با یک هزار و ۸۱۷ زندانی زن بیشترین تعداد را در خود جا داده است، بعد از آن زندان پلچرخی کابل با یک هزار و ۳۷۲ زندانی زن در رده بعدی قرار دارد.
  • زندان‌های ننگرهار، فاریاب، سرپل، جوزجان، سمنگان، قندوز،‌ بغلان، تخار، بدخشان و قندهار هم از جمله زندان‌هایی هستند که شمار زیادی زندانی زن در آنها نگهداری می‌شوند.
  • مجموع کل زندانی‌ها به حدود ۱۸ هزار نفر می‌رسد که شامل۱۶ هزار و ۵۰۷ مرد و ۱۳۷۴ افغان و ۶ زن خارجی می‌شود. از میان این زندانیان، ۶۳ مرد خارجی هستند.
  • ‏شمار زنان بازدشت‌شده در کابل ۲۰۹ نفر، در هرات ۱۲۶ نفر و در بلخ ۱۱۲ نفر است. در سمنگان نیز ۱۴ زن بازداشت شده اند.
  • شمار زندانیان زن در هرات ۹۶ نفر، در کابل ۷۰ نفر و در سمنگان ۳۶ نفر درج شده است.
  • ‏در قندهار، ۱۴ زن زندانی و ۴۵ زن بازداشت شده‌اند. در بلخ نیز ۲ زن زندانی و ۱۱۲ زن را بازداشت شده‌اند.
  • طالبان در پروان نیز ۱۹ زن را زندانی و ۲۵ زن را بازداشت کرده ‌اند.
  • در ماه جدی ۱۴۰۲ زندان ننگرهار هم یک هزار و ۲۴۳ زندانی را در خود جا داده است، زندان بدخشان با داشتن یک هزار ۱۴۱ زندانی، هلمند با یک هزار ۱۸۱ زندانی و زندان هرات با ۸۹۹ زندانی از جمله زندان‌های شلوغ هستند.

ملاحظات درباره مردم بامیان

  • در این ولایت، زنان و مردان در آموزشگاه‌ها، مکاتب، مراکز صحی و شفاخانه‌ها به گونه مختلط حضور دارند و در بسیاری از ادارات دولتی نیز مکان جداگانه‌ای برای زنان در نظر گرفته نشده است.
  • قانون جداسازی محیط کاری زنان و مردان، در بامیان اجرا نشده و آن را نمایانگر «ضعف محتسبین» است.
  • تنها ۱۰ درصد زنان، «حجاب شرعی» را رعایت می‌کنند و آن‌‌ها نیز روستایی‌هایی‌اند که به شهر آمده‌اند. «زنان شهری هیچ حجاب را رعایت نمی‌کنند.»
  • هرچند ۷۸ درصد این تحقیق گفتند که حجاب رعایت می‌شود اما اکثریت مردم «لباس‌های تنگ، نازک و چسب را حجاب می‌دانستند.»
  • مردم بامیان استدلال کردند که «در مذهب ما حجاب شرعی همین است و نظر علمای شیعه هم همین بود.»
  • براساس قانون این وزارت، «حجاب به لباسی گفته می‌شود که تمام بدن زن را می‌پوشاند (نازک، کوتاه و چسب نباشد) و به ستر نمودن زنان مسلمان از مردان نامحرم، نیز حجاب گفته می‌شود.»
  • رفت‌وآمد هزاران گردشگر زن و مرد داخلی و خارجی در بامیان، بر فرهنگ مردم تاثیر گذاشته است.
  • به دلیل فعالیت موسسات خارجی، «فرهنگ غرب» در بامیان بیشتر مروج شده است.
  • کشورهای غربی نیز در تلاش «دور کردن مردم بامیان از اسلام» اند.

اختلاف مذهبی در بامیان

  • اختلاف نظر میان علمای شیعه و سنی در بامیان منجر به اجرا نشدن برخی از «مسائل شرعی» مثل ادای نماز جمعه و امر به معروف شده است. علمای شیعه این امور را «مستحب اختیاری» می‌دانند.
  • نبود مدارس دینی در بامیان باعث شده که «مردم از دین غافل بمانند.»
  • در دو سمت شهر بامیان، دو مسجد اهل تشیع و اهل سنت وجود دارد اما به دلیل دور بودن آن‌ها از میانه بازار، صدای اذان به گوش مردم نمی‌رسد.
  • حدود ۲۰ هزار نفر در بازار شهر بامیان حضور دارند اما «نیمی از آن‌ها نماز نمی‌خوانند.»
  • با گذشت سه سال از فعالیت این وزارت، هنوز صدای موسیقی و آهنگ از رادیوهای محلی بامیان پخش می‌شود.

اتهام ها بر «بنیاد آقاخان» در بامیان

  • بیش از ۶۰ موسسه خارجی در بامیان فعالیت می‌کنند. موسساتی مثل «موسسه آقاخان» مردم را به «مسیحیت» دعوت کرده‌اند.
  • موسسه آقاخان دوران جمهوریت فعالیت نمایان داشت و افرادی را که دعوت را می‌پذیرفتند، به کشورهای خارجی می‌فرستاد. در حال حاضر نيز موسسه مذكور فعال است اما به مسیحیت دعوت به چشم نمى‌خورد.»

سلفی ها در ولایت کنر 

  • تحقیق وزارت امر به معروف از «اختلافات مذهبی» در «عبادات اجتماعی» در کنر خبر داده است.
  • پیروان سلفی در کنر، نماز تراویح را به جای ۲۰ رکعت، ۸ رکعت ادا می‌کنند و  «در نماز جمعه یک خطبه می‌خوانند و در نمازهای عید ۷ تکبیر می‌گویند.» و نماز جنازه را نیز «به جهر و بسیار طویل می‌خوانند.»
  • محتسبان وزارت امر به معروف با پیروان سلفی «به تکلیف‌ هستند.»
  • محتسبان مانع «کار و فعالیت» پیروان سلفی در کنر شده است.
  • استادان اکثریت مدارس در کنر، پیروان سلفی اند و این وضعیت «به معنای تباه کردن نسل جوان و دور کردن آن‌ها از مذهب است.»