مطالعه کتاب قطور «رها در باد» اثر خانم ثریا بها، دختر نویسنده و مبارز مشهور کشور، مرحوم سعدالدین بها را تمام کردم. کتاب خاطرات زندگی پرفراز و نشیب خانم بها را كه شامل مسافرت ها، مهاجرت ها و مشكلات خانوادگى مى گردد را در قالب داستان حکایت ميكند.
ثريا بها در سال ۱۹۷۵ با «صدیق راهی» برادر داکتر نجیب الله، رئیس جمهور سابق کشور ازدواج کرد. کتاب به تفصیل خصوصیات شخصیتی شوهر و ازدواج نافرجام نويسنده را شرح داده است.
آنگونه که در این کتاب نوشته است نجیب الله و صدیق برادرش هر دو خواستگار و علاقمند ثریا بودند و سرانجام با ازدواج ثریا با صديق، نجيب الله تا آخر دوره حكومتدارى‌اش اين عقده را بدل داشته.
در جريان تحصيل در پوهنتون كابل خانم بها به رسم موجود آنزمان در جامعه روشنفکری به گرایش‌های چپ تمایل نشان داده و عضويت جناح پرچم «حزب دموکراتیک خلق افغانستان»» را بدست مياورد که بر اثر مخالفت و شناختی که از ماهیت سران احزاب کمونیستی افغانستان به دست می‌آورد از این حزب جدا می‌شود.
نویسنده که در دوران جوانی با سران بلند پایه حزب دموکراتیک خلق ارتباط نزديك داشته، اتهامات سنگين اخلاقى به رهبرى حزب، نجيب الله و خانواده اش وارد مى كند كه آگاهان مى توانند به رد آن بپردازند.
در سال ١٩٨٧ ثريا بها با ارسال نامه‌ای به شهید احمدشاه مسعود طالب كمك در فرار از تهديد های رژيم مى گردد و بزودي با خانواده اش توسط چریک‌های شهری آمرصاحب شهید از کابل به پنجشير منتقل و با گذشتاندن يك سال در مناطق تحت اداره شوراى نظار به آمریکا مهاجرت می‌کند.
بخش مهمی از این کتاب به تصویر كارنامه هاى احمدشاه مسعود و نیروهای تحت امر وی اختصاص دارد .
مطالعه كتاب را به علاقمندان تاريخ و داستان هاى واقعى توصيه ميدارم.