خیال من یقین من، جناب کفر و دین من
بهشت هفتمین من، دیار نازنین من
کوه کمر غلام شان چه آفتاب و آتشی
قیامتی قیام شان، چه مردمان سرکشی
شهادت و مراد را، بگوش سنگ سنگ خود
چه سخت نعره میکشد گلوی سرزمین من
به خانه خانه رستمی به خانه خانه آرشی
برای روز امتحان، دلاوری کمان کشی
چه سرفراز ملتی چه سربلند مردمی
که خاک راه شان بود شرافت جبین من