یونیسف: بیش از دو میلیون تن، از جمله نیم میلیون کودک تنها در سال جاری از ایران و پاکستان بازگشته‌اند.
یو‌ان‌اچ‌سی‌آر: «خانواده‌ها با بازگشت از ایران یا پاکستان به کشور بحران‌زده، با آینده‌ای نامعلوم روبه‌رو هستند. در حال ارائه‌ی کمک‌های اضطراری برای مهاجران بازگشته هستیم، اما بودجه در حال اتمام است.»
بخش زنان سازمان ملل: چهار سال پس از تسلط طالبان، تقریباً ۷۸ درصد دختران و زنان جوان از رفتن به مکتب، اشتغال و آموزش‌های فنی محروم‌اند‌که این آمار چهار برابر بیش‌تر از پسران است.
شبکه تحلیلگران بلاق مستقر در نیویارک: وضعیت امنیتی، اقتصادی و اجتماعی هزاره‌ها وخیم است. طالبان زمین‌های مردم هزاره را غصب و آنها را کوچ می‌دهند. زنان و دختران هزاره بدون دلیل زندانی و «ناپدید» می‌شوند. مشاور امنیت ملی پیشین امریکا: زمانی‌که حنیف اتمر وزیر داخله بود، این نهاد، فاسدترین نهاد در تمام کشور بود.
ذبیح‌الله مجاهد: ا.ا.ا تصمیم گرفت دیگر از عنوان «سرپرست» برای مسوولان و اعضای حکومت استفاده نکند. دوره امتحانی حکومت به پایان رسیده و مسوولان و بزرگان در تمامی بخش‌های حکومت‌داری عملکرد قابل توجهی داشتند.
نصیراحمد اندیشه: پایان دوره سرپرستی طالبان دو روایت دروغین را خاتمه داد؛ نخست، روایت لابی‌ها و توجیه‌گران طالبان که این ساختار را «موقت» می‌دانستند و دوم، امید برخی اپوزیسیون سیاسی که از عنوان «موقت و سرپرست» به‌عنوان فرصتی برای احیای مذاکرات و کسب جایگاه سیاسی بهره می‌بردند.»
سفارت افغانستان: طالبان «آپارتاید جنسیتی و تبعیض قومی» را به سیاست رسمی خود تبدیل کرده‌اند و به‌گونه نظام‌مند مانع از توزیع عادلانه کمک‌های بشردوستانه به جوامع هزاره و تاجیک شده‌اند.
روزنامه دان: امیدهای اسلام‌آباد به یک پیروزی راهبردی در افغانستان بر باد رفته و آنچه زمانی فرصت تلقی می‌شد، امروز به بحرانی تمام‌عیار برای پاکستان بدل شده است.
آصف درانی، نماینده پیشین پاکستان: طالبان هم‌اکنون قدرتمند است و مخالفان خارج از کشور تهدیدی برای این گروه محسوب نمی‌شوند. آینده نشان می‌دهد آیا پاکستان در پی ایجاد بدیلی برای طالبان خواهد بود یا خیر.
سردار احمد شکیب، سفیر طالبان در اسلام آباد: ا.ا. تلاش دارد با تکیه بر اصول هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و احترام متقابل، نقش موثری در تقویت صلح جهانی و ترویج توسعه پایدار ایفا کند.
سمیع یوسفزی: پاکستانِ خشمگین در تدارک است تا دو گروه از مخالفان طالبان را به اسلام‌آباد دعوت کند: یک گروه متشکل از چهره‌های جامعه مدنی و گروه دیگر شامل رهبران سابق جهادی و سیاسی مخالف طالبان.
یوسفزی: با این اقدام، پاکستان می‌خواهد پیامی روشن به طالبان برساند؛ اینکه اسلام‌آباد نیز کارت‌های متعددی برای بازی در اختیار دارد. اسلام‌آباد رویکردی تهاجمی‌تر و سخت‌گیرانه‌تر در قبال رژیم طالبان در کابل اتخاذ کرده است.
قرار است نشست ‘به‌سوی اتحاد و اعتماد’ به میزبانی دانشگاه موسسه ثبات استراتژیک جنوب آسیا و با همکاری نهاد «زنان برای افغانستان» بتاریخ های ۲۵ و ۲۶ ماه اگست در اسلام‌آباد برگزار شود.
در میان چهره‌های دعوت‌شده نام‌های فوزیه کوفی، مصطفی مستور، نصیراحمد اندیشه، مولوی عبدالله قرلق، حبیب الرحمن حکمتیار، حسین یاسا و زهرا جویا دیده می‌شود.
فوزیه کوفی: جامعه مدنی باید خود در مورد حل مشکلات زنان گفتگو کند و اگر کشورهای منطقه، به شمول پاکستان، زمینه این گفتگوها را فراهم می سازد، این یک گام مثبت است.
نصیر احمد اندیشه: در هر آن نشست مدنی و دموکراتیک اشتراک خواهم کرد که در آن برای بیرون رفت افغانستان از وضعیت کنونی تلاش صورت گیرد.
گلبدین حکمتیار: «من نه قصد شرکت در نشست‌های خارج از کشور را دارم و نه به چنین نشستی دعوت شده‌ام؛ سفری به پاکستان هم در برنامه‌ام نیست. گزارش افغانستان اینترنشنال در این باره صحت ندارد.»
محمد محقق خطاب به خلیلزاد: «شما از طرف کدام کشور این اظهارات غیرمسئولانه را مطرح می‌کنید؟ این گردهمایی مدنی از سوی زنان افغانستان سازماندهی شده و مخالفت با آن قابل توجیه نیست.»
محقق: «آیا طالبان از راه دموکراسی و رأی مردم به افغانستان مسلط شدند یا با زور امریکا و خشونت؟ چرا برای طالبان استفاده از زور مجاز بود اما برای دیگران مجاز نیست؟»
امرالله صالح: «با وجود اینکه زلمی خلیلزاد تا مقام سفیر امریکا پیش رفت، اما تا سنین پیری و فرسودگی، نتوانست خود را از تعلقات کوچک، بومی و قبیله‌ای درون افغانستان فراتر ببرد. او با استفاده از موقعیت امریکایی خود، کوشید تا انتقام حقارت‌های دوران لیسه‌اش را از محمد اشرف غنی بگیرد.»
فوزیه کوفی: «برخی از دیپلمات‌های سابق اعتراض دارند، آیا به این دلیل است که آنها می‌خواهند برای همیشه معمار سرنوشت کشور ما باشند؟»
حبیب الرحمن حکمتیار: آقای خلیلزاد می‌گوید حمایت ظاهری پاکستان با میزبانی از کنفرانس، بسیار نابخردانه و یک تحریک عمدی است. چنین نیست و پاکستان توانسته است تعامل خوب بین کندهار و اسلام آباد بوجود آورد.
وزارت اطلاعات ایران: قرار است «پایگاه یکپارچه شناسایی اتباع خارجی» ایجاد شود. این پایگاه بستری مناسب «برای شناسایی اشخاص حقیقی خارجی و برای استعلام برخط اطلاعات‌پایه هویتی» خواهد بود.
مدیرکل اتباع و مهاجرین خارجی استان خراسان رضوی: هر روز سه تا چهار هزار اتباع غیر مجاز از مرز دوغارون به افغانستان بازگردانده می‌شوند.
عبدالرشید دوستم: «به زودی این روزها به پایان می‌رسند و حکومت عبوری» با اشتراک همه‌ی اقوام تشکیل می‌شود. مطمئن باشید همه‌ی ما از این تنگنا موفقانه عبور خواهیم کرد.»
دوستم: ملل متحد و دیگر نهادها از عملکردهای «غیرانسانی، ستم و فساد» طالبان آگاه هستند و این گروه «به زودترین فرصت جواب تک تک جنایات» خود را خواهد داد.
آماج نیوز: گلبدین حکمتیار بار دیگر از سوی طالبان «ممنوع‌الملاقات» شد.
فرید ماموندزی، آخرین سفیر گماشته شده اشرف غنی در هند به کابل بازگشت و با مولوی عبدالکبیر دیدار کرد.
وزارت کار طالبان: روز سه‌شنبه ۲۸ اسد به‌مناسبت «سالگرد استقلال افغانستان از استعمار انگلیس» رخصتی عمومی است. دو روز پیش، طالبان ۲۴ اسد را به‌عنوان روز «پیروزی بر اشغال امریکا و متحدانش» جشن گرفتند.
وزارت داخله طالبان: برخی رویداد‌های ضد امنیت که در یک سال گذشته رخ دادند، «در بیرون از مرز‌های کشور برنامه‌ریزی شده» و شماری از اتباع کشورهای همسایه نیز در آنها دخیل بوده‌اند.
حیات‌الله مشهور «غلچکی تنگیوال» فرمانده پیشین شبکه حقانی: «به یاری دوستان نیاز داریم، ما را تنها نگذارید. در انتقال کشته‌شدگان حادثه ژوب بلوچستان و در حملات انتقام‌جویانه با ما همکاری کنید.»
شیخ فریدالدین محمودی، رئیس آکادمی علوم طالبان: ما توان ادامه جنگ را تا ۲۰۰ سال داریم. جنگ نه‌تنها باعث کاهش نیروهای ما نمی‌شود بلکه شمار مجاهدینی که آماده‌اند در راه «داعیه» قربانی دهند در حال افزایش است.
در اثر تیراندازی و ضربات قنداق و میل اسلحه طالبان، بر معترضان ادامه کار غلام‌محمد، فرد مورد نظر طالبان به عنوان «قریه‌دار» در قریه کاوجوخان ولسوالی یمگان بدخشان، ۲۲ نفر زخمی شدند.
استخبارات طالبان در ولسوالی دولت‌شاه لغمان، عزیزالله و محمدنعیم، دو سرباز پیشین امنیت ملی که تازه از ایران بازگشته بودند را با دو شهروند غیرنظامی دیگر بازداشت کرد.
ستره محکمه طالبان: ۴ تن به‌شمول ۱ زن در ولسوالی چهارآسیاب به اتهام «زنا و روابط نامشروع» شلاق زده شدند.
مأموران امر به معروف با هجوم بر یک محفل خصوصی، جواد ناصری، آوازخوان محلی را در هرات بازداشت کردند.
ماموران امر به معروف شماری از زرگران و صرافان را در شهر هرات به‌دلیل «خط انداختن ریش» یا «کوتاه کردن آن به سبک غربی» بازداشت و پس از گرفتن ضمانت آزاد می‌کنند.
در ولسوالی علی‌شیر ولایت خوست طالبان مالیات دواخانه‌ها را تا هفت برابر افزایش دادند. دواخانه های دارای کلینیک مجبوراند تا ۱۵ هزار افغانی مالیات در ماه پرداخت کنند.
متین شهیدی، احسان مبارز و خواجه عصامی، استادان دانشکده شرعیات پوهنتون کابل، برکنار شدند.
در محوطه ریاست زراعت ولایت بلخ با هزینه ۶.۵ میلیون افغانی یک مسجد به نام هبت‌الله آخندزاده، ساخته شد.
اعضای گروه روزنه امید: طالبان افغانستان را به زندانی از محدودیت‌ها و بی‌عدالتی تبدیل کرده است.
شماری از شهروندان کشور در برازیل از سیاست‌های طالبان در برابر زنان و دختران انتقاد کردند.
سازمان جهانی صحت: به ۳۱ مرکز صحی در هفت زون ۸۳ متریک تُن مواد طبی نجات‌بخش کمک شد.
وزیر اقتصاد طالبان در مصاحبه با تلویزیون «ان‌اچ‌کی» از جاپان خواست حکومت این گروه را به رسمیت بشناسد.
وزارت عدلیه طالبان: سال گذشته ۱۴۰ «سند تقنینی» که شامل قوانین، اصول‌نامه‌ها، اساس‌نامه‌ها، طرزالعمل‌ها و لوایح بوده‌اند تدوین و بررسی شدند.
وزارت تحصیلات عالی طالبان: مؤسسه‌های تحصیلات عالی دایکندی و پنجشیر به پوهنتون ارتقا یافتند.
وزارت فواید عامه طالبان: هفته گذشته بیش از ۸۷ هزار متریک تُن کالا از طریق خطوط آهن وارد و صادر شد.
شرکت برشنا تحت اداره طالبان و وزیر انرژی ازبیکستان قرارداد چهار پروژه برق را به ارزش ۲۴۳ میلیون دالر امضا کردند. قرار است این پروژه ها در ۱۸ ماه تکمیل و با بهره‌برداری از آن افغانستان بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میگاوات برق از ازبیکستان وارد کند.
شرکت برشنا تحت اداره طالبان: قراردادهای سه پروژه برق‌رسانی در هرات به ارزش ۴۱ میلیون دالر با شرکت‌های زازو افغانستان و کابل ملی امضا شد.
شماری از بازنشستگان بار دیگر در واکنش به عدم پرداخت حقوق‌شان در مقابل ساختمان ریاست خزینه تقاعد، اعتراض کردند. آنان می‌گویند به‌رغم اعتراضات متواتر، تاکنون صدای‌شان شنیده نشده و طالبان طفره می‌رود.
کانون همیاری پارسی‌زبانان ویدیوی شعرخوانی بهزاد آریا در مقابل خانقاه بهاوالدین ولد، پدر مولانا جلال‌الدین محمد بلخی را منتشر کرد.