استفان دوجاریک، سخنگوی سرمنشی سازمان ملل: نیمی از جمعیت افغانستان در شرایطی زندگی می‌کنند که بدون کمک‌های فوری قادر به تأمین نیازهای اساسی خود نیستند. در صورت کاهش کمک‌ها، وضعیت می‌تواند به سرعت بدتر شود.
استفان دوجاریک: از آغاز سال جاری میلادی ۱٫۷ میلیون شهروند افغانستان از ایران و پاکستان اخراج یا به کشورشان بازگشته‌اند. در نتیجه افزایش تعداد بازگشت‌کنندگان، نیازهای بشردوستانه نیز به شدت در حال افزایش است.
دوجاریک: زنان و دختران به‌ویژه آسیب‌پذیر هستند. مقام‌های فعلی مجموعه‌ای از سیاست‌های محدود کننده را اجرا کرده‌اند که زنان و دختران را از تحصیل، اشتغال و مشارکت در زندگی عمومی مستثنی ساخته است.
صدراعظم قزاقستان از اتحادیه اقتصادی اوراسیا خواست پروژه خط آهن از طریق افغانستان به پاکستان را در برنامه هایش شامل کند.
وزیر خارجه استرالیا: حضور و نقش زنان و دختران در جامعه افغانستان برای دستیابی به صلح و توسعه پایدار در کشور حیاتی است.
جورجت گاگنون، معاون یوناما: چهار سال پس از تسلط طالبان، زنان و دختران از حقوق و کرامت انسانی خود محروم شده‌اند. سازمان ملل به تلاش‌های خود برای دفاع از حقوق زنان و دختران افغان ادامه خواهد داد.
دیدبان حقوق بشر: زنان و دختران در چهار سال گذشته در برابر طالبان مقاومت کرده اند و تلاش می کنند تا محدودیت های طالبان به عنوان آپارتاید جنسیتی و جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته شود.
دیدبان حقوق بشر: آلمان به‌جای کاهش افزایش حمایت از پناه‌جویان، موضع قاطع‌تری در برابر طالبان اتخاذ کند.
سازمان عفو بین‌الملل: طالبان باید فوراً به عمل مجرمانه مجازات بدنی پایان داده و به قوانین بین‌المللی حقوق بشر احترام بگذارند.
خبرگزاری تاس روسیه: تحقیقات در پرونده حمله به تالار کروکوس در مسکو نشان می‌دهد که مهاجمان قصد داشتند پس از اجرای برنامه خود به اوکراین و ترکیه فرار کنند و سپس به افغانستان بروند.
لوی درستیز پاکستان: «پاکستان سال‌ها به مردم افغانستان کمک کرده، اما اکنون به جای پاسخ مثبت، با همکاری هند علیه پاکستان دسیسه‌چینی می‌شود. اگر این وضعیت ادامه یابد، انتقام خون هر پاکستانی بر ما واجب است.
عاصم منیر: طالبان افغان باید این سیاست‌ها را متوقف کند. حفاظت از جان هر پاکستانی مسئولیت دولت است و هیچ تهدیدی بدون پاسخ نمی‌ماند.
عبدالحکیم نظامی، معاون قول اردوی ۲۰۱ خالد بن ولید در ننگرهار: هرگونه تجاوز خارجی و حمله از سوی کشورهای همسایه با پاسخ سخت مواجه خواهد شد.
پاکستان و مخالفان طالبان متشکل از رهبران نسل‌نو، فعالان سیاسی، نمایندگان احزاب و زنان در نشستی دو روزه در اسلام‌آباد گردهم می‌آیند.
زلمی خلیلزاد از برنامه‌ریزی نشست «تبعیدیان افغانستان» در روزهای ۳ و ۴ سنبله در پاکستان انتقاد کرد و گفت: این نشست با حضور چهره‌هایی برگزار می‌شود که خواهان سرنگونی طالبان با استفاده از زور هستند.
خلیلزاد: مردم افغانستان می‌توانند دیدگاه‌های متفاوت داشته باشند، اما میزبانی نشست‌ها از سوی اسلام‌اباد «نابخردانه، تحریک‌آمیز، غیرمسئولانه و تاسف برانگیز» است.
خلیلزاد: روابط افغانستان و پاکستان که هم‌اکنون پرتنش است، با این اقدام ممکن است بیش از پیش تیره شود.
فیصل کریم کندی، والی ایالت خیبر پختونخوا، بار دیگر بر تعهد پاکستان برای تقویت روابط دوستانه با افغانستان تأکید کرد و گفت که صلح و ثبات در کشور همسایه برای امنیت پاکستان ضروری است.
روزنامه تلگراف به نقل از یک مقام بلندپایه طالبان: «فقر روزافزون در کشور، شکاف‌های داخلی میان رهبران طالبان را عمیق‌تر کرده و خطر بروز جنگ داخلی را افزایش داده است.»
تلگراف: «چندین وزیر از ملا هبت‌الله و قوانین سخت‌گیرانه او خشمگین‌اند، اما نمی‌توانند علنی سخن بگویند زیرا مجبوراند در برابر مردم جبهه متحد نشان دهند، اما واقعیت این است که اگر هبت‌الله به همین روند ادامه دهد، بسیاری علیه او برخواهند خاست و جنگ داخلی دیگری رخ خواهد داد.»
اسوشیتد پرس به نقل از یک دیپلومات ارشد غربی: خطاهای محاسباتی سراج‌الدین حقانی موقف «طالبان عملگرا» را تضعیف کرد. حقانی انتظار داشت با فاصله گرفتن از رهبر طالبان، جامعه بین‌المللی به او کمک می‌کند، اما هیچ کشوری از گروهی که با القاعده ارتباط دارد، حمایت نمی کند.
سراج الدین حقانی: در راه آمدن به خیمه لویه جرگه رفتار مغرورانه مجاهدین را دیدم که برایم خوشایند نبود. او از طالبان خواست گذشته شان را به یاد بیاورند و از کبر و غرور پرهیز کنند.
حقانی در سخنرانی در خیمه لویه جرگه گفت: «مردم غزه از دست غاصبان صه…» اما واژه «صهیونیست» را ناتمام ماند و با مکث و دست‌پاچگی، به‌جای آن نام «اسرائیل» را به کار برد.
وزارت داخله طالبان: سراج‌الدین حقانی در دیدار با کاردار اتحادیه اروپا در کابل درباره حمایت از مهاجران، تداوم کمک‌های بشردوستانه و صحی، جلوگیری از مواد مخدر، ایجاد فرصت‌های شغلی و تأمین امنیت گفت‌و‌گو کرد.
کریم خرم، رئیس دفتر حامدکرزی اتهامات جنرال مک‌مستر، مشاور امنیت ملی سابق امریکا که او را «عامل نفوذی» آی‌اس‌آی خوانده بود را رد کرد و گفت «مک‌مستر با همکاری برخی افراد در حکومت اشرف غنی، زمینه‌ساز سقوط جمهوریت شد.»
کریم خرم: «سیاست‌های افرادی مانند مک‌مستر و وابستگان محلی‌شان، افغانستان را به سمت وابستگی به پاکستان سوق داد. همه در میدان افغانستان آزموده شده‌اند.»
فضل‌محمود فضلی، مشاور اشرف‌غنی: امریکا و طالبان براساس ضمایم آشکار و پنهان توافقنامه دوحه، «جزئیات نهایی انتقال قدرت را تعیین کرده بودند.»
فضلی: امریکا «پیش از سقوط» به هواپیماهای ترانسپورتی و جنگی که برای بررسی فنی به خارج فرستاده شده بودند، اجازه نداد بازگردند. در جولای ۲۰۲۱، به برخی افسران نظامی اطلاع داده شد که همراه با خانواده‌های شان به امریکا منتقل خواهند شد.
هبت‌الله علیزی، رئیس ستاد ارتش پیشین: طالبان یک دولت نیست، بلکه یک «شبکه مسلح جنایتکار است» که افغانستان را گروگان گرفته که به تروریست‌های جهانی پناه داده و با ایجاد ترس بر مردم حکومت می‌کند.
سمیع سادات، رهبر جبهه متحد بر براندازی طالبان با استفاده از نیروی های مسلح تأکید کرد.
اسماعیل میاخیل، رییس پیشین رادیو تلویزیون ملی: طالبان چهار سال پیش به «نصرت الهی»، بلکه با «حمایت امریکا» به قدرت رسید. امریکا نه‌تنها با توافقنامه دوحه برای طالبان جایگاه بین‌المللی فراهم کرد، بلکه پس از تسلط این گروه، بیش از ۳ میلیارد دالر برای بقای آنان فرستاده است.
عطا محمد نور: ریاست امنیت ملی جمهوریت یک بخش «ترور» داشت. اجمل عابدی و چند نفر دیگر وظیفه شان ترور هدفمند بود. این ترور ها به دیکته خارجی ها صورت میگرفت.