• 1404-06-15 12:02 قبل از ظهر

رئیس جمهور امریکا: ما چهار سال وحشتناک و پر از شرمساری را تحمل کرده‌ایم. خروج از افغانستان شرم‌آور ترین لحظه در تاریخ امریکا بود

سرطان 14 1404

دونالد ترمپ، رییس جمهور امریکا: ما چهار سال وحشتناک و پر از شرمساری را تحمل کرده‌ایم. خروج از افغانستان «شرم‌آورترین لحظه» در تاریخ امریکا بود.

نخست‌وزیر قراقستان از آمادگی کشورش برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌ی راه‌آهن تورغندی – هرات خبر داد.

سخنگوی وزارت خارجه پاکستان: روابط روسیه و افغانستان مسئله‌ای بین دو کشور مستقل است. اسلام اباد به رسمیت شناختن طالبان توسط روسیه را مورد توجه قرار داده است. روسیه منافع امنیتی مشروعی دارد.

سخنگوی وزارت خارجه پاکستان: «مبارزه با تروریزم همچنان یکی از نکات حساس در روابط ماست که به‌طور مکرر با دوستان افغان در میان گذاشته‌ایم، چرا که تروریست‌هایی که در پاکستان دست به خشونت می‌زنند، در افغانستان پناهگاه دارند. و البته، هند نیز در حمایت از تروریزم علیه پاکستان دخیل است.»

بلاول بوتو، رئیس حزب مردم پاکستان: اسلام‌آباد از محل اختفای مسعود اظهر، رهبر گروه تندرو جیش محمد، اطلاعی ندارد و احتمال دارد او در افغانستان باشد.

اکسپرس تریبون به نقل از منابع دیپلوماتیک: احتمال دارد کشورهای بیشتری در ادامه مسیر روسیه، طالبان را به‌رسمیت بشناسد، هرچند پاکستان در این زمینه تاکنون جانب احتیاط را نگه داشته است.

نیویارک‌تایمز: به‌رسمیت‌شناسی طالبان از سوی روسیه، نقطه‌ی عطفی در روندی است که«پذیرش رو‌به‌گسترش این واقعیت که حکومت طالبان از میان نخواهد رفت»، را بیان می‌کند.

ریچارد بنت: «تصمیم روسیه برای به رسمیت شناختن طالبان، سابقه‌ خطرناک ایجاد می‌کند و به رژیم‌هایی که در افغانستان و دیگر نقاط جهان حقوق بشر را با مصونیت نقض می‌کنند، جسارت بیشتری می‌بخشد.»

ضمیر کابلوف: «پیش از همه، افغانستان از این نظر اهمیت دارد که ما نگرانی‌های شناخته‌شده‌ای در مورد تروریزمی داریم که پیش‌تر از خاک افغانستان نشأت می‌گرفت. دوم، موضوع قاچاق مواد مخدر مطرح است.»

کابلوف: همکاری اقتصادی با افغانستان از قبل آغاز شده بود، اما برای «کامل شدن از نظر قانونی» مسکو باید حکومت را به رسمیت می‌شناخت. اکنون زمان تعامل سیاسی ما با شرایط و ضوابط کامل فرا رسیده است.»

اندری سرنکو، کارشناس روس: طالبان از یک سو در نتیجه یک تصرف مسلحانه و از سوی دیگر در نتیجه معامله با آمریکایی‌ها به قدرت رسیدند. روسیه که نگرانی‌هایی درباره بازگشت آمریکا به کابل دارد، تلاش کرد که از واشنگتن در زمینه برسمیت شناسی حکومت طالبان پیشی بگیرد.

کمال نبی‌زاده، تاجر افغانستان نزدیک به ولادیمیر پوتین که در فهرست تحریم‌های وزارت مالیه امریکا قرار دارد به مزار شریف برگشت و با استقبال گرم یوسف وفا، والی طالبان در بلخ مواجه شد.

محمداسماعیل خان: به رسمیت شناختن حاکمیتی که همه مردم در آن شامل نیست، کشور را بار دیگر به میدان رقابت‌های قدرت‌ها تبدیل می‌کند.

یونس قانونی اقدام روسیه را «به‌رسمیت شناختن تروریزم، نقض حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی» خواند.

معصوم ستانکزی: روسیه «اشتباه فاحش دیگر» را مرتکب شد. این اقدام، آرمان‌های مشروع مردم افغانستان را تضعیف کرده و با تعهدات بین‌المللی که پیش‌تر توسط شورای امنیت تصویب شده بودند، در تضاد است.

محمد حلیم فدایی: دیکتاتور دیکتاتور را به رسمیت شناخته است.

شورای هماهنگی نمایندگی‌های دیپلماتیک و کنسولی افغانستان تصمیم روسیه مبنی بر به‌رسمیت‌شناسی طالبان را محکوم کرد و آن را مغایر با قوانین بین‌المللی خواند.

شماری از فعالان مدنی در مقابل سفارت روسیه در اسلام آباد با انتقاد از «به رسمیت شناسی رژیم طالبان از سوی مسکو» روسیه را متهم به حمایت از تروریزم نمودند. ‏⁧

ائتلاف مستقل جنبش‌های اعتراضی زنان: مسکو دست گروهی را فشرد که «مرتکب شدیدترین موارد نقض حقوق بشر، سرکوب نهادهای مدنی، و جنایت‌های مستند علیه زنان» شده است.

نهاد حقوق بشری «فراگیر»، متشکل از زنان فعال در تبعید از شورای امنیت ملل متحد خواست تا اقدام روسیه را رسماً مردود اعلام کند. 

حرکت ملی صلح و عدالت: این اقدام برخلاف اراده مردم افغانستان و مردم روسیه است و می‌تواند تهدیدی جدی برای امنیت منطقه باشد.

اعضای جنبش زنان «حق، عدالت، آزادی» عکس‌های ولادیمیر پوتین را آتش زدند.

جنبش شنبه‌های ارغوانی: تصمیم روسیه افغانستانِ تحت سلطه‌ی گروه طالبان را به «بمب ساعتی» منطقه‌ای و جهانی تبدیل خواهد کرد.

ظاهر اغبر، سفیر حکومت پیشین در تاجیکستان: تصمیم روسیه نباید ما را از پرسش اصلی منحرف کند: «آیا ما توانسته‌ایم در چهار سال گذشته یک صدای سیاسی واحد و یک اجماع ملی واقعی شکل دهیم؟»

ذبیح‌الله مجاهد: «ما توقع داریم که امریکا خود مانع نشود و پیش‌گام شود؛ مانند روسیه اقدام جسورانه‌ای انجام دهد. همچنین، کشورهایی که از نظر سیاسی تردید داشتند، باید درک کرده باشند که این راه بسیار آسان است و باید آن را در پیش بگیرند و با افغانستان همگام باشند.»

مجاهد: «متأسفانه شخصیت‌هایی داریم که هر پیشرفت در افغانستان را محکوم می‌کنند؛ حتی اگر یک سرک ساخته شود، یا پروژه‌ای بزرگ افتتاح گردد، آن را محکوم و منفی جلوه می‌دهند.»