ایندپندنت فارسی: دختران و زنان در افغانستان به صورت گسترده به استفاده از قرص‌های ضد افسردگی و قرص‌های خواب‌آور روی آورده‌اند.
یونسکو: افغانستان یگانه کشوری است که در آن دختران بالای ۱۲ سال از تحصیل محروم هستند.
یونسکو: اگر مکاتب پنج سال دیگر بسته بمانند، بیش از ۴ میلیون دختر از آموزش محروم می‌شوند.
یوناما از طالبان خواست که محدودیت‌هایی که زنان و دختران را از حقوق بنیادی‌شان محروم کرده «فوراً» لغو کنند.
روزا اوتنبایوا: «آنچه در توان ما است برای سرمایه‌گذاری روی استقامت و رهبری زنان و دختران، که کلیدی برای افغانستان شکوفا و همه شمول اند، انجام خواهیم داد.»
رئیس بخش زنان ملل متحد در افغانستان: باید در کنار زنان افغان بایستیم چون «زندگی مان به آن بستگی دارد.»
نماینده‌گی اتحادیه اروپا در افغانستان از «کارزار پنج روزه همبسته‌گی با زنان افغان» خبر داد.
ریچارد بنت: «من برای یک آینده بهتر با زنان افغاستان ایستاده‌ام و باور دارم که همکاری و حمایت مردان و زنان از یکدیگر می‌تواند تغییرات بزرگی ایجاد کند.»
دیدبان حقوق‌بشر: «باوجود شرایط دشوار، زنان افغان سرنوشت خود را در دست گرفته‌اند، اعتراض می‌کنند و موارد نقض حقوقشان را افشا می‌کنند، هرچند بهای سنگینی برای آزادی خود می‌پردازند.»
دیدبان حقوق بشر از جامعۀ جهانی خواست که طالبان را بدلیل ادامۀ نقض حقوق بشر مورد پاسخگویی قرار دهد.»
جین شهین، سناتور امریکائی: ایالات متحده باید به همبستگی خود با زنان افغان ادامه دهد و اطمینان حاصل کند که صدای آنها شنیده می‌شود و حقوقشان در اولویت باقی می‌ماند.
سازمان عفو بین‌الملل: «حمایت نمادین از زنان و دختران افغان کافی نیست، دولت‌ها باید اقدام کنند.»
حامد کرزی: پیشرفت و ترقی افغانستان نیازمند حضور و مشارکت معنادار زنان در همه عرصه‌ها کنار مردان است.
سیما سمر از زنان افغانستان خواست برای پایان دادن به «رژیم زن‌ستیز» متحد شوند.
هیله نجیب، دختر رئیس جمهور سابق افغانستان: طالبان زنان را به عنوان انسان کامل به رسمیت نمی‌شناسد.
صحرا کریمی: هشتم مارچ را تبریک نمی‌گویم، زیرا زنان افغانستان در بند و حصارند. طالبان نه تنها مفهوم زن و مرد، بلکه انسانیت را از انسان سلب کرده است.
حنیف اتمر: مسلم است که این ظلم پایا نیست و زنان در این مبارزه حق بر باطل تنها نیستند.
احمد مسعود: طالبان براساس قرائت اشتباه‌شان از اسلام بر زنان و دختران محدودیت وضع می‌کنند. «تا زمانی که طالب فیزیکی در افغانستان و طالب فکری در ذهن هر شهروند از بین نرود، مشکل افغانستان حل نمی‌شود.»
جبهه آزادی از دولت‌ها و ملل متحد خواست آپارتاید جنسیتی را در افغانستان به‌رسمیت بشناسند.
عطا محمد نور: امیدوارم با پایان تسلط طالبان شاهد بازگشت حقوق اساسی زنان باشیم.
محمود صیقل: بهترين نحوه تجليل از روز زن، تسريع مبارزه پيگير براى احياى حقوق مسلم زنان و دختران است.
شماری از زنان معترض در کابل تصاویر رهبران طالبان را با کفش کوبیدند و شعار «مرگ بر طالبان» سر دادند.
تعدادی از اعضای جنبش زنان به سوی آزادی با قیچی کردن موهای شان دست به یک حرکت نمادین زدند.
انجمن زنان رهبر افغانستان کارزار جدید «آموزش حق دختران ما است»، را راه‌اندازی کرد.
جنبش صدای زنان: جهان به‌جای تعامل با طالبان، باید اقدامات عملی برای «نابودی این رژیم نا مشروع» انجام دهد.
جنبش فانوس آزادی زنان: جهان بر طالبان برای توقف سرکوب زنان فشار بیاورد.
جنبش زنان ولایت کندز: زنان به‌رغم فشارها و محدودیت‌های شدید، در مسیر مبارزه برای حقوق خود پایدارند.
شهروندان مقیم اسلام‌آباد: آپارتاید جنسیتی، نه‌تنها نقض آشکار حقوق بشر، بلکه تهدیدی جدی برای آینده جامعه و پیشرفت کشور است.
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان: «کاهش مشارکت بانوان خبرنگار در رسانه‌های کشور به دلیل سیاست‌های تبعیض‌آمیز حاکمان فعلی، حاکی از تلاش‌ها برای محو کردن کامل بانوان از جامعه رسانه‌ای است.
به مناسبت هشتم مارچ، مستند «لبه تیز صلح» به کارگردانی رویا سادات، به‌عنوان فیلم افتتاحیه بیستمین جشنواره فیلم زنان در دهلی انتخاب شد.
فیلم «قانون‌شکنان» که براساس داستان زندگی دختران ربات‌ساز ساخته شده در آمریکا و کانادا به نمایش درآمد.
وزارت امر به معروف: در ۲۰ سال گذشته زنان به نام حقوق زنان مورد استثمار سیاسی قرار گرفته‌اند. در فرمان ۶ ماده‌ای رهبر ا.ا به تأمین حقوق زنان مطابق شریعت اسلامی توجه جدی شده است.
آقای خیبر می‌افزاید که این روند هنوز هم از سوی برخی کشورها و نهادهای بین‌المللی جریان دارد.
ذبیح‌الله مجاهد: حفاظت از عفت، عزت و حقوق شرعی زنان اولویت حکومت است. اکنون زنان افغان از نگاه فزیکی و روانی در مصئونیت کامل زندگی می‌کنند. هیچ فردی نمی‌تواند حقوق زنان را ضایع سازد و آنها را «به بد بنگرد.»
مجاهد: «باید فراموش نشود که ما حقوق زنان افغان را در یک جامعه‌ی اسلامی و افغانی زیر بحث داریم که با جامعه‌ی غربی و فرهنگ آنان تفاوت‌های آشکار دارد که در حین محاسبات باید در نظر گرفته شود.»
یک مرد در منطقه ماماخیل ولسوالی گوشته، بیوه‌ی برادرش را که به زور به نکاح خود درآورده بود، به دار زد.