خامه پرس: محمد صادقخان که روز سهشنبه وارد کابل شده بود پس از دیدارهای عجولانه با مقامات طالبان، در پایان همان روز کابل را ترک کرد. همزمان با بازگشت عجولانه او، ارتش پاکستان ولایت پکتیکا را بمباران کرد.
اسوشیتدپرس به نقل از مقامات امنیتی پاکستان: در حملات هوایی «نادر» پاکستان بر چندین مخفیگاه تیتیپی در خاک افغانستان، یک مرکز آموزشی تخریب شد و شماری از شورشیان کشته شدند.
روزنامه دان: جتهای پاکستانی چهار مکان را در ولسوالی برمل پکتیکا بمباران کردند که فرماندهان تیتیپی آنجا حضور داشتند. در این حملات، «چندین فرد مظنون به فعالیتهای تروریستی» کشته و زخمی شدند.
مردم محل: خدمات تلفنی و اینترنتی قبل از حملات پاکستان قطع شده بود و انترنت تاکنون فعال نشده است.
ذبیحالله مجاهد: «شب گذشته پاکستان چهار ناحیه را در ولسوالی برمل ولایت پکتیا ببماران کردند. شمار مجموعی کشته شدگان ۴۶ نفر است که اکثر آنها زنان و کودکان هستند.»
مجاهد: حملات هوایی در مناطق شین سترگی اده، سورزغمی، الماستی و مرغی ولسوالی برمل انجام شده است.
محمد خراسانی، سخنگوی تیتیپی: «نیروی هوایی پاکستان در برمل، آوارگان ملکی وزیرستان و باشندگان محلی افغان را هدف حملات قرار دادند.»
حمدالله فطرت: «در بمباران وحشیانۀ اردوی پاکستان، افراد ملکی که اکثراً مهاجرین وزیرستان بودند، هدف قرار گرفتند و بسیاری از افراد ملکی به شمول کودکان کشته و زخمی شدهاند.»
وزارت خارجه طالبان کاردار سفارت پاکستان را احضار کرد و برایش «احتجاجنامه» سپرد.
وزارت خارجه طالبان: «حمله ارتش پاکستان نشان دهنده تلاش عمدی برخی محافل در پاکستان با هدف تضعیف اعتماد میان ا.ا. و اسلامآباد است.»
سخنگوی وزارت دفاع طالبان: «در این حملهها کودکان و غیرنظامیان هدف قرار گرفتهاند. پاکستان باید بداند که اینگونه اقدامات خودسرانه راهحل هیچ مشکلی نیست.»
حامد کرزی تنش در روابط دو کشور را محصول سیاستهای نادرست پاکستان مبنی بر تقویت افراطیت در منطقه و تلاش مستمر برای تضعیف افغانستان خواند و خواستار «بازنگری فوری و جدی» پالیسیهای پاکستان شد.
عبدالله عبدالله: حملههای هوایی پاکستان بر ولایت پکتیکا نقض آشکار حاکمیت ملی افغانستان است. مشکلات موجود میان دو کشور باید از راههای دپلماتیک و گفتوگو بر اساس احترام متقابل حل گردد.
امرالله صالح: در عدم نظام مشروع، ساز و برگ نظامی، وحدت ملی، قانون، وقار، حیثیت بینالمللی و صدای رسا در مجامع جهانی پاسخ به این تجاوز ممکن نیست.
صالح: واکنش طالبان به حمله هوایی ارتش پاکستان از قبل مشخص است، چون این گروه در پنجشیر ۲۰ هزار نیرو مستقر کرده اما در پکتیا که در مرز با پاکستان است، کمتر از ۲ هزار نیرو دارد.
حنیف اتمر: «ما حملات ‘وحشیانهٔ’ اردوی پاکستان که به هر بهانهای صورت گرفته و یا میگیرد، را به شدت محکوم میکنیم.»
رحمتالله نبیل: طالبان هیچگونه صلاحیت، قابلیت، و توانایی دفاع هوایی برای جلوگیری از حملات «وحشیانه» پاکستان را ندارد.
نصیراحمد فایق: حملات هوایی پاکستان نقض آشکار قوانین بینالمللی، منشور ملل متحد و قطعنامههای شورای امنیت و مجمع عمومی ملل متحد در مورد حاکمیت افغانستان است.
نصیر احمد اندیشه: پاکستان در برابر حکومت طالبان از دیپلماسی «اجباری» کار میگیرد.
معصوم استانکزی: پاکستان از یک سو نماینده ویژه خود را برای بهبود روابط به کابل فرستاد و از سوی دیگر حمله هوایی انجام داد.
جعفر مهدوی: «هیچ سلاح قدرتمندی در جهان به اندازه اتحاد میان مردم و نظام سیاسی حاکم نمیتواند یک کشور را در برابر ‘تهاجم خارجی’ حفاظت نماید.»
زلمی خلیلزاد: «اگر (گزارشها در مورد این حمله هوایی) درست باشد، طالبان احتمالاَ پاسخ خواهند داد.»
خلیلزاد: «بهجای جنگ، دو کشور به توافقی نیاز دارند که مشخص کند هیچکدام اجازه نخواهند داد از تروریزم آن توسط افراد یا گروهها برای تهدید امنیت دیگری استفاده شود و به آن پایبند باشند.»
محمد صادق خان در گفتوگو با مولوی عبدالکبیر: اسلامآباد برای دستیابی افغانستان به امنیت متعهد است.
سرپرست سفارت طالبان در اسلام اباد در دیدار با رهبر حزب مجلس وحدت مسلمین پاکستان بر حل چالشها میان دو کشور تاکید کرد.
مهاجران مقیم اسلام آباد: حدود یک ماه پس از تظاهرات حزب تحریک انصاف عمران خان، پولیس پاکستان هنوز هم مهاجران را آزار و اذیت کرده و بازداشت میکنند.
وزارت مهاجرین طالبان: به تعداد ۴۴ مهاجر افغان از زندان های پاکستان آزاد و به کشور «رد مرز» شدند.
بانک جهانی: در افغانستان باید فراتر از کمک های اضطراری، در پروژه های دراز مدت و پایدار، سرمایه گذاری شود.
وزارت خارجه هند زخمیشدن یک کارمند محلی قنسولگری هند در جلالآباد را تأیید کرد.
مایکل سمپل، معاون سابق اتحادیه اروپا: «ترور خلیل حقانی ضربه سختی به شبکه حقانی زد. طالبان نهایتاً به جان هم میافتند.»
کرن دیکر، شارژدافیر سفارت امریکا: «زنان در تامین تلاشهای بشردوستانه ضروری هستند و حذف ایشان فقط بحران جاری افغانستان را عمیقتر میکند.»
ازبیکستان ۳۵ داکتر زن و مرد را همراه با کمکهای صحی به ولایت بلخ برای تداوی مجانی بمدت پنج روز اعزام کرد.
نشست پنج روزه کابینهٔ طالبان در قندهار به رهبری ملا هبتالله که بر چگونگی ادامهٔ فعالیت نهادهای غیردولتی بینالمللی تمرکز داشت بدون نتیجهٔ مشخص پایان یافت.
مولوی عبدالکبیر: معامله در مورد اسلام و ا.ا. ناممکن است. ا.ا. ارزشهای جهاد را حفظ کرده و به اصول خود پابند خواهد ماند.
اسناد افشا شده نشان میدهد که ملاغنی برادر زمین بیمارستان های قدیمی رابعه بلخی و استوماتولوژی در کابل را به قیمت ناچیز به شرکت گلبهار واگذار کرده است.
نصیراحمد فایق: سیاستها و اعمال طالبان افغانستان و مردم آن را بهسوی جهالت، فقر و انزوا سوق داده است.
محمدوصال که دو شب پیش در کابل تیرباران شد، کارمند ریاست امنیت پیشین و برادر فهیم کماندو، فرمانده جبهه مقاومت بود. برادر دیگر او به نام تورعباس، دو سال پیش در جنگ با طالبان در پنجشیر کشته شده بود.
ستره محکمه طالبان: دو نفر در ولسوالی «ورممی» پکتیکا به اتهام «زنا» در ملاءعام شلاق زده شدند.
نهاد حالوش: در پی تیراندازی، مرزبانان ایرانی بر موتر حامل مهاجرین، راننده بلوچ موتر و یک مهاجر افغانستانی کشته و شش مهاجر دیگر زخمی شدند.
خبرگزاری تسنیم: کافه «خانه کابل» متعلق به پناهجویان افغان در تهران به دلیل بکارگیری پناهجویان بدون مدرک و نداشتن مجوز کار، مهرولاک شد.
حامد قرلق، فعال مدنی و حق آموزش پس از نزدیک به یک و نیم ماه از زندان طالبان آزاد شد.
معین وزارت سرحدات و قبایل طالیان: «به سطح تمام افغانستان، دشمنیهایی که در آن قتلها و زخمیها اتفاق افتاده، به هزاران مورد میرسد؛ اما ما در جریان یک سال تقریباً ۶۰۰ مورد از این اختلافات را حل کردهایم.»
شرکت «انترا گلوبل مدل ایست» سروی ابتدایی طرح ساخت بند برق “مایکرو هایدل” با ظرفیت تولید پنج میگاوات برق در ولسوالی شتل پنجشیر را تکمیل کرد.
گمرک طالبان در بندر غلام خان: حدود یک تن موی انسان که به پاکستان قاچاق میشد، کشف و ضبط شد.
فرماندهی امنیه طالبان در نیمروز: از قاچاق ۸۴ کیلوگرم هیرویین و ۱۲۵ کیلوگرم تریاک به ایران جلوگیری شد.
یونیسف: در سه سال گذشته ۱.۵ میلیون نفر در افغانستان به آب دسترسی پیدا کردهاند.
وزارت صحت طالبان: ۷۲ درصد مردم در روستاها به خدمات صحی اولیه و ثانویه دسترسی ندارند.
وزارت فرهنگ طالبان: هنرمندان و آوازخوانهای محلی حالا میتوانند در سرودن (نعت و تولید ترانههای اسلامی) با حکومت همکاری کنند.