كتاب “چهل سال در طوفان” نوشته عبدالكريم خُرم، رئيس دفتر حامد كرزى رئيس جمهور قبلى كشور را خواندم. كتاب در ۶۷۲ صفحه نوشته شده و حاوی دو بخش است؛ زندگی شخصی و ماموریت رسمی.
گرچه نويسنده در بخش اول و از آوان جوانى در نقش يك قهرمان مبارز ظاهر مى‌گردد، بخش دوم كتاب كه شامل ياداشت هاى رسمى ملاقات هاى رئيس جمهور در جلسات داخلى و با هيأت خارجى، به ويژه سفرا و مقامات امريكائى مى باشد خواندنى و جالب است. در اين بخش تحول شخصيتى حامد كرزى و يا بهتر است بگوييم تقلا براى مبدل شدن از يك رهبر دست نشانده به رئيس جمهور دل سوز و وطن پرست را مى توان بخوبى مشاهده كرد. اين تحول زمانى شدت مى يابد كه دوره حكومت‌دارى ١٤ ساله حامد كرزى به سرعت رو به ختم است و وى تلاش دارد از خود خاطره يك “وطن پرست تمام عيار” را بجا بگذارد.
کتاب که در مورد تحولات سياسى چهار دهه اخير نوشته شده، از جمع نفوس تقريباً ٣٠ ميليونى كشور، تنها سه قهرمان دارد؛ کریم خُرم، حامد کرزی و ایمل فیضی.
در كتاب روساى شوراى امنيت، وزراى خارجه، معاونين رئيس جمهور و ساير مقامات دولتى آدم هاى عاطل و باطلى معرفى مى گردند كه با منافع كشور در تضاد قرار دارند و براى تطبيق منافع كشور هاى خارجى در مقابله با “سه قهرمان” تلاش مذبوحانه دارند.
اگر خواننده توانائى خواندن “پشت ورق” را داشته باشد، بخوبى در مى يابد كه چگونه “قهرمانان ضد امريكائى” براى تداوم قدرت شان كه در مزاحمت به روند مردم سالارى، ممانعت از سركوب طالبان و ايجاد انارشى نهفته بوده تلاش داشتند.
نفس نوشتن خاطرات مقامات دولتى به ويژه آنانيكه در بالاترين رده هاى دولت قرار داشتند/دارند قابل ستايش است. اميدواريم آقاى سلام رحيمى نيز در ايام باز نشستگى شان كه بزودى متصور است، قلم بردارند و علاقمندان را در جريان شگفتى هاى پنج سال اخير و “فصل نا تمام” كشور قرار دهند.
و نكته آخر؛ در پشتى كتاب تصوير نصف چهره نويسنده انتخاب و به چاپ رسيده كه تصور مى كنم امر تصادفى نيست!