اندریکا راتواته، معاون یوناما: سیاست‌های محدودکننده طالبان علیه زنان و دختران، همراه با بحران‌های جهانی، به کاهش بودجه برای کمک‌های بشردوستانه منجر شده است.
اوچا: بیکاری، قرضداری خانواده‌ها و فقر گسترده تقریباً نیمی از جمعیت را تحت تاثیر قرار داده است.
سازمان گزارشگران بدون مرز: ۱۲ رسانه دولتی و خصوصی در سال ۲۰۲۴ در هفت ولایت مسدود شده اند.
سازمان جهانی صحت: امسال بیش از ۱۶۵ هزار واقعه کولرا (وبا) در افغانستان ثبت شده‌است.
سفارت امریکا به مناسبت روز جهانی همبستگی تأکید کرد که باید از حقوق، فرصت‌ها و منابعی حمایت شود که افغانستان را به تحقق آرزوهای مردمش نزدیک‌تر می‌کند.
یو‌ان‌اچ‌سی‌آر: روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان از ایران از ماه سپتمبر به این‌سو، به گونۀ بی‌سابقه افزایش یافته است و هر هفته، ده‌ها هزار نفر توسط پولیس ایران بازداشت و جبراً به کشور شان بازگرداننده می‌شوند.
صدا و سیما: شهروندان «غیر مجاز» از فرصتی که ایران در اختیارشان گذاشته است استفاده کنند و به کشورشان بازگردند. با مالکان واحد‌های تولیدی که شهروندان غیرمجاز را به کار می‌گیرند، جدی‌تر برخورد خواهد شد.
ایندیپندنت فارسی: روند صدور ویزا ایران در انحصار شرکت‌هایی است که به مسئولان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران رشوه می‌دهند و این ویزاها را به چند برابر مبلغ اعلام‌شده به متقاضیان می فروشند.
نماینده ویژه پاکستان با نماینده یو‌ان‌اچ‌سی‌آر در اسلام‌آباد، درباره وضعیت مهاجرین افغانستان گفتگو کرد.
ذبیح الله مجاهد: «با آغاز کار پروژه‌های تاپی، افغان ترانس، و کاسا یک‌هزار فرصت‌های خوب شغلی فراهم خواهد شد. همچنان پروژه قوش تیپه و پروژه‌های دیگر عملاً در جریان است.»
مجاهد: «آهسته آهسته افغانستان در حالت به پا ایستادن است و برای افغان‌ها زمینه کاری خوب پیدا خواهد شد و در اقتصاد افغانستان اثرگذاری مثبتی خواهد داشت.»
حمدالله فطرت: «تغییرات اخیری که در افغانستان اتفاق افتاده بر اساس «شریعت اسلامی» بوده است. در تعهدات در مذاکرات دوحه چنین چیزی نیامده است که دیگر کشورها به مسایل داخلی افغانستان مداخله کنند.»
فصیح‌الدین فطرت، لوی درستیز طالبان: «فراگیری علم طبابت در یک نظام فرض عین است. داشتن داکتر زن و مرد برای افغانستان ضروری است.»
پادکست ۲۸ اشرف غنی در مورد ساختار کابل: «از نظر تاریخی، یک ظلم بزرگ این است که حافظه تاریخی کابل از بین رفته است، زیرا افرادی که قبلاً در این شهر زندگی می‌کردند اکنون دیگر نیستند و ساکنان فعلی نمی‌دانند کابل اصلی چگونه بود و زندگی در آن چگونه جریان داشت.»
آقای غنی: «قدرت و حکومت‌داری به اندازه‌ای ارزش ندارد که انسان‌ها قربانی شوند و هزاران نفر تنها برای آسایش و ثروت‌اندوزی یک نفر قربانی شوند.»
اشرف غنی در توجیه فرار خود با اشاره به سقوط حکومت داکتر نجیب: خطر چور کابل به صورت اساسی وجود داشت. خطر از بین بردن تمام تاسیسات دولتی و شخصی وجود داشت. هر کسی که سابقه کابل را می‌داند باید بداند که خطر مال و جان میلیون‌ها افغان وجود داشت. باید «امری که برای چور کابل از سوی نادر خان داده شد» و همچنان بعد از سقوط داکتر نجیب الله مطالعه شود.