ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو: پس از ۲۰ سال حضور ناتو، افغانستان به جای یک کشور باثبات، یک «خانه کاغذی» بود. ناتو به جایی رسیده بود که هیچ دلیلی برای حضور بیشتر و دستیابی به نتیجه‌ی متفاوت‌تر در افغانستان نداشت.
انستیتوت صلح امریکا: جامعه بین المللی در زمینۀ ایجاد یک استراتیژی روشن برای رفتار با طالبان کوتاه آمده است.
یونیسف: نزدیک به ۱.۵ میلیون دختر در افغانستان از مسدود ماندن مکاتب متأثر شده‌اند.
دیدبان حقوق بشر: این هفته آغاز چهارمین سال ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم است، اما حکومت ها و نهادهای بین المللی هیچ اقدام معنی‌دار برای تغییر این پالیسی «خطرناک» طالبان انجام نداده اند.
رویترز: با اینکه هیچ یک از دولت‌های جهان رژیم طالبان را به رسمیت نمی‌شناسد، نفوذ این گروه بر اماکن دیپلماتیک افغانستان در حال افزایش است و در حال حاضر ۳۹ سفارتخانه و کنسولگری در اختیار طالبان قرار دارد.
اکونومیست: به رغم اینکه فعالان حقوق بشر خواستار کشاندن طالبان به دادگاه کیفری بین‌المللی‌اند، محاکمه طالبان به ویژه در شرایطی که در غرب بسیاری‌ها مشغول جنگ اوکراین و غزه‌اند، دشوار به نظر می‌رسد.
وزارت خارجهٔ ایران سرپرست سفارت طالبان در تهران را احضار کرد و برنخاستن هیات طالبان در هنگام بخش سرود ملی آن کشور را محکوم کرد.
حسن کاظمی قمی: «عدم احترام به اصول دپلماتیک با بهانه ممنوعیت نواختن موسیقی از مبادی شریعت معنا و مصداقی ندارد، چه اگر این بود استماع را نیز شامل می گردید.»
عزیز‌الرحمان منصور، معین وزارت حج طالبان: «نشستن من در کنفرانس تحت عرف ما بود. در وطن ما که ترانه می‌خوانیم، ما می‌نشینیم. ما به آن عرف عمل کرده بودم. خدا ناکرده «کمی» ایران را نمی‌خواهیم. او خو یک رفیق ما است. دل مردم که آزار شده، رنجیده شد ما از آنان عذرخواهی می‌خواهیم.»
رئیس اداره وزارت خارجه ایران: فارغ از بدیهی بودن ضرورت احترام مهمان به نمادهای کشور میزبان، ادای احترام به سرود ملی کشورها، یک رفتار شناخته‌شده بین‌المللی است، مضافاً این اقدام نماینده اعزامی افغانستان تناسبی با اهداف عالی مشارکت در کنفرانس وحدت اسلامی ندارد.
فضل‌محمد حقانی، سرپرست سفارت طالبان در تهران: این اقدام آقای منصور عملی شخصی بوده و بازتاب‌دهنده سیاست رسمی ا.ا. نیست.
محمدعلی ابطحی، معاون رئیس‌جمهور پیشین ایران: «تفکر متحجری که موسیقی را حرام می‌داند، دین و زندگی مردم را نابود می‌کند. اندیشه طالبانی خطرناک‌ترین سلاح این گروه است.»
ممتاز زهرا بلوچ: توضیحات سرقنسول طالبان در مورد برنخاستن هنگام پخش سرود ملی پذیرفته نشده است. رفتار این دیپلومات طالبان احساسات مردم پاکستان را جریحه‌دار کرده و اسلام‌آباد این اقدام را شایسته سرزنش می‌داند.
وزارت خارجه پاکستان از وزیران ارشد ایالت‌ها خواست تا پیش از دعوت دیپلومات‌های خارجی برای شرکت در رویدادها، اجازه رسمی کسب کنند.
وزیر سرحدات پاکستان از جامعه جهانی خواست تا کمک‌های خود را برای مهاجران مقیم پاکستان افزایش دهد.
درگیری شام روز پنج‌شنبه میان طالبان و نظامیان پاکستانی در گذرگاه غلام خان ولسوالی گربز خوست تا نیمه‌های شب ادامه داشت.
بهایی‌جان بلال، کمیسار طالبان در بندر غلام خان: «آن‌ها از ابتدا آمادگی گرفته بودند و در حالت جنگی قرار داشتند و کلاه‌های شان را به سر کرده بودند. ما تحقیق می‌کنیم که تیراندازی نخست کدام طرف آغاز شد.»
با آغاز درگیری، گذرگاه غلام خان مسدود و صدها موتر باربری میوه تازه و سبزیجات متوقف مانده‌اند.
ملاهبت‌الله در سفر به ولایت تخار: «فتح کابل همانند فتح مکه بود.»
ملا هبت‌الله: «نظام‌ها و منبرهای نظام گذشته با یکدیگر در تضاد بودند و نظام‌ها به منبرها اجازه گفتن حق را نداده و منبرها را خاموش می‌ساختند.» اکنون “صدای منبر و نظام” در کشور یکی است و هیچ اختلافی وجود ندارد.
اعلامیه دفتر ملاحسن آخند؛
- ا.ا. مکلف است تا از اظهارات و رفتارهایی که «زمینه نزاع، تفرقه و بی‌ثباتی» را هموار می‌سازد، جلوگیری کند.
- علما از اظهاراتی که «راه را برای بحث‌های اختلافی» باز می کنند و سبب ناآرامی روانی مردم می‌شود، «جداَ خودداری کنند.»
- آن علمای دینی که «به اختلافات دامن می‌زنند خرافات را ترویج می‌کنند و با شک و فتنه در میان مردم، می‌خواهند عقده‌گشایی کنند در مناسبت‌ها دعوت نشوند.»
- ملاها باید از منبر و رسانه‌ها فقط مسائلی را بیان کنند که «منفعت و سعادت دنیا و آخرت مردم در آن نهفته باشد.»
- واعظان و استادان از نشر موضوعات «درسی و تصوفی حلقه‌های خاص که شکل تخصصی، مغلق و تفصیلی دارد در رسانه‌ها اجتناب کنند»
- هر کسی از این دستور سرپیچی کند، با واکنش شدید مواجه خواهد شد.
ارگ طالبان: معاون یوناما برای اجرای برنامه ها در بخش‌های صحت، آموزش، زراعت و بانکداری از ا.ا. کمک خواست.
اشرف غنی: «همانطور که امان‌الله خان فصل سیاسی ناتمام ماست، آقای زابلی هم فصل ناتمام اقتصادی ماست.»
اشرف غنی: «مصیبت ما این بود که این روشی که آقای زابلی شروع کرد و بعد من هر دو بار آن را توسعه دادم، حالا دیگر متوقف شده‌است.»
در یک اقدام پیشگیرانه ابراهیم الکوزی حکومت در تبعید را اعلام و خود را رئیس جمهور معرفی کرد.
سازمان عفو بین‌الملل: فهیم عظیمی، فعال آموزش، به اتهام‌های واهی ۱۱ ماه است که در زندان طالبان به سر می‌برد.
طالبان ۶ تن را در قیوم بازار در مرکز ولسوالی بهارک تخار تیرباران کردند و اجساد آنان را برای چند ساعت در کنار سرک عمومی ولسوالی‌های ماورای کوکچه به نمایش گذاشتند.
امان‌الله، فرمانده پیشین نیروهای خیزش مردمی در ولسوالی رستاق تخار، توسط یک عضو طالبان به قتل رسید.
در حوزه دوم امنیتی شهر تالقان انفجار رخ داد. تا هنوز نوعیت انفجار و تلفات روشن نیست.
در نتیجه تیراندازی مرزبانان ایرانی یک شهروند افغانستان در ولایت سیستان و بلوچستان ایران به قتل رسید.
یک هواپیمای بی‌سرنشین از دو روز به این‌سو به‌گونه وقفه‌یی در آسمان ولایت غور گشت‌زنی می‌کند.
در حالیکه طالبان از پیشرفت‌ها در توزیع پاسپورت خبر می‌دهد، متقاضیان از مشکلات شکایت دارند.
سیلاب‌زد‌گان پروان: طالبان کمک نهادهای امدادرسان را به وابسته‌گان خود توزیع می‌کنند.
آرایشگران در کابل: طالبان از آرایشگاه هایی که به گونه پنهان کار می‌کنند، باج می‌گیرند.
داودشاه صبا، وزیر سابق معادن: چین به طالبان پول می‌داد تا به لوگر حمله کنند. شرکتی که ناامنی ایجاد می‌کرد، همزمان قراردادهای دولتی دریافت می‌کرد.
لطیف نظری: «دشمنان افغانستان وقتی از طریق سیاسی نتوانستند به اهداف خود دست پیدا کنند و در عرصه‌های نظامی نتوانستد مقاصد خود را دنبال کنند از طریق جنگ اقتصادی می‌خواهند مردم ما را به زانو دربیاورند.»