سفارت ایران در کابل در پیامی وقوع حادثه‌ای که در آن مهاجران هدف تیراندازی قرار گرفته باشند، را رد کرد.
یوناما: «یوناما خواستار تحقیقات کامل و شفاف در مورد این رویداد ادعایی است و به همه طرف‌ها یادآوری می‌کند که حقوق مهاجران، پناهندگان و پناهجویان توسط قوانین بین المللی محافظت شده است.»
سازمان عفو بین الملل: «تحقیقات سریع، شفاف، مستقل و موثر باید در مورد استفاده از نیروی کشنده غیرقانونی، که حق حیات افغان‌ها را نقض می‌کند، انجام شود و عاملان مظنون در رسیدگی عادلانه مورد بازخواست قرار گیرند.»
زلمی خلیل‌زاد: اگر این گزارش‌ها حقیقت داشته باشد، برای ایران پیامدهای بدی در قبال خواهد داشت، اما پیش از هر قضاوتی باید برای بررسی همه‌جانبه این رویداد انتظار کشید.
شورای مقاومت: « این حمله و رویداد مصیبت‌بار که به شهادت و جراحت ده‌ها هموطن مظلوم و بی‌پناه ما منجر شد، نه در پیمان‌های حقوق بین‌الملل و کنوانسیون حقوق مهاجرت جا دارد و نه در حسن همجواری، پیوندهای دینی و مشترکات فرهنگی.»
انارکلی هنریار: «این عمل ایران خلاف تمام قوانین و اصول بین‌المللی است. شورای امنیت ملل متحد باید این رویداد اخیر و قضایای مشابهی ایران را بررسی کند.»
جنبش زنان مقتدر خواهان بررسی دقیق تیرباران شدن پناهجویان افغانستان در مرز ایران شد.
افراسیاب ختک این رویداد را جنایت «دل‌خراش» خواند و نوشت که بهترین راه انتقام‌گیری برای افغان‌ها ساختن یک افغانستان نیرومند و آباد با متحد شدن‌شان است.
محسن داور، عضو پیشین مجلس ملی پاکستان: زور مملو از وحشت بر افغان‌های ناتوان که از اذیت و آزار فرار کرده‌اند و در فکر پناه گرفتن بودند، «دردآور» است.»
حکومت طالبان هیاتی را برای انجام تحقیقات در مورد گزارش کشتار مهاجران در مرز ایران و پاکستان توظیف کرد.
مایکل مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا: بسیاری کسانی که توسط دولت بایدن به ایالات متحده آورده شدند، مورد بررسی قرار نگرفتند.
انستیتوت امریکایی رابرت لنسینگ: ممنوعیت کشت خشخاش وضعیت اقتصادی افغانستان را بدتر کرده است.
انستیتوت لنسینگ: هرچند شبکه حقانی از افزایش قیمت‌های هروئین در بازارهای خاورمیانه و آفریقا بهره‌برداری می‌کند، اما ملا هبت‌الله تلاش می‌کند کنترل خود را بر تمامی گروه‌ها از جمله شبکه حقانی تقویت کند.
مولوی عبدالکبیر: «ما در بخش سیاسی در حدی رسیده‌ایم که در شورای امنیت دو عضو دایمی بیشتر وقت‌ها با ما همکاری می‌کنند. حتا در رابطه با قانون امر به معروف که در دنیا غوغا برپا کرد، درباره این قانون هم ملل متحد و شورای امنیت نتوانستند که بر خلاف ما فیصله صادر کنند.»
مولوی عبدالکبیر: «ما بسیار به جرعت به آن‌ها گفتیم که به جز مساله آموزش زنان، که درباره آن هم وزیران ما فیصله نکرده اند که نمی‌شود، هر موضوعی که شما دارید، برای تعامل ما آماده هستیم.»